Ik zal beginnen waar ik vorige keer geëindigd ben: het UZ-bezoek van vorige week woensdag.
Er stonden 2 onderzoeken op de agenda: een botscan en een EMG-test. Niettegenstaande het beperkte aantal onderzoeken, heb ik 5.5 uur in het ziekenhuis gespendeerd. 'De correcties' van 'Jonathan Franzen' en de cafetaria brachten me redding (ondertussen heb ik dit boek uitgelezen en kan ik het aanbevelen).
Over het gedeelte botscan kan ik nog maar weinig zeggen. Voor de resultaten hiervan werd ik doorverwezen naar mijn orthopedist, met afspraak op 23 februari in het ziekenhuis. Ik sus mezelf met het feit dat het resultaat moet meevallen aangezien er meer dan 3 weken gewacht wordt.
Tijdens de EMG(elektromyografie)-test worden stroomstootjes gegeven om de voortgeleidingssnelheid over een zenuw te meten. Deze is ongeveer 40 m/s voor de benen (of 144 km/uur, je wordt voor minder geflitst). Doordat ik nog steeds een matig gevoelig bovenbeen heb, wilden ze op zeker spelen. Ook gaan ze door middel van naald(!)detectie na waar de klachten vandaan komen. Elke spiergroep in mijn been werd doorprikt. Dat er plezieriger activeiten in het leven zijn, moet ik niet vertellen, en zeker niet als de 'prikster' redelijk onervaren bleek en dus soms verscheidene malen moest proberen eer ze 'erdoor' zat.
Ik krijg er nog kriebels van..
Aangezien ik dit nog kan schrijven, betekent het dat ik óók dít overleefd heb ;-).
Uitslag hiervan was wél onmiddellijk voorhanden en alles lijkt normaal. De zenuwen en spieren doen dus hun werk, maar lijden nog onder de operatie. Ik begin stilaan te begrijpen waarom een 'slager' ook informeel 'chirurg' betekent (http://www.encyclo.nl/begrip/slager puntje 4).
Om de gevolgen van de slachterij te beperken, trokken we daags nadien met volle moed naar het revaliditiecenter. Ik mocht er voor de eerste maal op de hometrainer, 10 minuutjes, zonder weerstand.
Dat het beter en beter gaat, merk ik aan kleine dingen, zoals de korter wordende duurtijd om mij s morgens klaar te maken. Tevens werd de verhoogde WCbril naar de zolder verbannen :-)
Vanaf vrijdagavond is mijn bewegingsvrijheid echter weer aan banden gelegd: spekgladde voetpaden zouden bovenstaande beschreven euforie snel kunnen counteren. 1 misstap en ik lig onderuit met mijn krukken. Wijselijk blijf ik binnen zolang er sneeuw/ijs/blubber ligt.
Gelukkig heb ik weer een nieuwe bezigheid gevonden: Kolonisten van Amerika.
En gelukkig heb ik vrienden die met mij graag deze bezigheid willen delen! :-)
Thanks!
de slager heeft dus wel degelijk een groot aandeel of nen biefstuk goe of slecht is :-) (niet alleen de koe...)
BeantwoordenVerwijderenik kom graag van't weekend de kolonisten van Amerika spelen! En nee, ook nu moogde ni valsspelen!
Ik ben er nog altijd niet goed van dat ik met de Kolonisten de overwinning zomaar voor het grijpen had, maar heb laten liggen.
BeantwoordenVerwijderen'zie k niets over t hoofd?'
Verwijderen:-P
Gelukkig heb ik net op tijd de sneeuw kunnen ontvluchten, moet nu enkel mijn knie afdekken voor de felle zon :) (24 gr); ik mis alleen de Kolonisten, maar ik kijk al uit naar volgende week, groetjes uit het zonnige Fuerteventura!
BeantwoordenVerwijderenikwilook! ;-)
VerwijderenPffff, Julie, ben ik effe jaloers seg! hier nog altijd onder 0 en de kms moeten toch gedaan worden ;-/ Geniet van dat warme zonnetje! ;-)
VerwijderenVervolg van de bib (blog-in-blog) over de karakterrevalidatie van de kat genaamd Pranil.
BeantwoordenVerwijderenHeb gemerkt dat ze niet alleen katers aanvalt, maar ook mensen. Vervelend als mijn vrouw en ik na een vermoeiende dag (en die zijn er), lui liggend in de zetel, het beest eens willen aaien maar in de plaats vakkundig gebeten/gekrabt worden. Zo erg dat ze hier de bijnaam 'de droeve' gekregen heeft (droef in het Oostends is stout). Mijn vrouw, die er blijkbaar meer van begrijpt (girls onder elkaar hee)zegt dat ik ze teveel opjaag met balspelletjes (van die rubber 'baballekes' gekocht in een nabije petshop). Welnu, ge gaat het geloven of niet, maar sedert dat ik dat minder doe schijnt mamzel verkalmd te zijn en ze komt wel al eens in onze buurt zonder vijandelijke bedoelingen. Een revalidatie kan dus goeie resultaten geven door juist minder te doen. Raar maar waar, maar katten zijn altijd al rare beesten geweest.