Een eerste week revalidatie zit erop. Sinds maandag mag ik ook het zeewater-zwembad in. En maar best dat ik een jaar terug het goede voornemen had om wekelijks te gaan zwemmen; daarmee wordt dat splinternieuwe badpak nog eens gebruikt .. ;-)
Ik ben nu gauw 2,5 uur per dag bezig met oefeningen. De laatste 2 dagen zelfs met verzuurde spieren naar huis gekeerd, én zo moet het! Hoe verzuurder, hoe liever (betreft enkel mijn spieren, geen ecologische item).
De oefeningen worden dus elke keer ietsie zwaarder. Zo moet ik mijn been gestrekt heffen met momenteel 1.5 kg gewicht aan. De eerste dagen was dit bijvoorbeeld zonder gewicht.
En donderdag mag ik de automatisch roterende fietsjes vervangen door een volwaardige hometrainer, zonder weerstand uiteraard.
Met de vereiste verplaatsingen erbij geteld, ben ik quasi heel de voormiddag bezig.
De namiddagen worden ingevuld naargelang de goesting: bezoekje, serie kijken, boek lezen, kort uitstapje...
Sommigen zeggen dat ik nog van geluk mag spreken dat ik niet in de zomer gevallen ben, waardoor ik de revalidatie tijdens de zomermaanden zou moeten doen.
Ik vraag mij af of deze mensen enig benul hebben van mijn lijden in de rolstoel bij dergelijke weersomstandigheden! :-)
Een half uur in zo'n vriestemperaturen geeft mij telkens het gevoel dat ik het van dan af aan zal moeten doen zònder vingertoppen, tenen en knieën!
Eigenlijk is het beter te stellen dat ik van geluk mag spreken dat ik momenteel niet in Oost-Europa woon. ;-)
Maar niettegenstaande de verkleumde ledematen, ben ik altijd blij even naar buiten te kunnen.
Mijn hartje krimpt wel als er joggers voorbijlopen, zéker op de zonnige dagen. Want er is niets verkwikkender dan een duurloop op een zonnige winterdag.
Minder verkwikkend wordt het vroege uur waarop ik morgen moet vertrekken om om 8u in UZ Brussel te zijn. Met de E40 als spelbreker, waag ik mij nog eens aan het woon-werkverkeer.
Een hele voormiddag onderzoeken naar een plausibele verklaring van de breuk (zie ook post 'goed begonnen,...').
Ik hoop op 'brute pech'.
Hallo , ben benieuwd naar je uitslag morgen , maar jij beslist nog veel meer In ieder geval wens ik je heel veel goede moed en suues en sterkte met de verdere revalidatie !!!
BeantwoordenVerwijderenJouw tijd komt beslist weer Eerst maar goed herstellen zeker ?!
Liefs , Vivianne
Een 'toevallige omstandigheid' Kat. Er is geen sleet op dat jeugdige lichaam, een breuk, en die zal herstellen met je sterke spieren en pezen die als kabels werken om dat been terug in beweging te brengen, met de immense kracht ontstaan in het hoofd. Met jouw motivatie, wilskracht,verbetenheid, doorzettingsvermogen kan je dit beulswerk aan, no doubt! Een buitenbeentje. Maar dat was al langer doorgedrongen in het hart van je aanhang. Dit wordt geen solotocht. Je zal slagen, aankomen zoals Vanendert op Plateau de Beille. Ik wil en zal dat niet missen.
BeantwoordenVerwijderensmooi!
VerwijderenHey miss,
BeantwoordenVerwijderenLaat zeker weten wat de resultaten zijn van morgen hé...
Stom dat ik het nu pas lees, anders hadden we kunnen afspreken ofzo nu je nog eens in Bxl bent.
In ieder geval, heeeeel veel succes met je revalidatie. Niet te snel willen gaan in het begin, alles op z'n tijd!
En zo jong en sportief als u... fluitje van een cent :-)
groetjes
En wat was de uitslag? X
BeantwoordenVerwijderenEMG onderzoek goed ==> verminderd gevoel is te wijten aan operatie, en zal nog terugkomen
Verwijderenbotscan ==> uitslag pas 23/02 :-(
Moet ik een slee meebrengen als nieuw vervoermiddel? FUN gegarandeerd!
BeantwoordenVerwijderenx