47... zoveel nietjes zijn er woensdag door de dokter uitgehaald. Dat gebeurde met een tang, 'tang van Michel'. In het ziekenhuis had ik al gevraagd of dit pijn zou doen en toen hadden ze mij geantwoord: neen, je voelt enkel dit [licht knijpend in mijn been]. Ofwel waren mijn zenuwbanen nog niet in orde op dat moment (wat deels nog steeds is), ofwel zijn West-Vlaamse dokters van een andere soort dan Brusselse.
In elk geval: ik heb wel degelijk méér gevoeld dan enkel 'geknijp'. Om de 10 stuks vroeg ik om even te stoppen, om even op adem te komen en vervolgens bij de volgende serie van 10 de pijn te verbijten.
De wonde bleek niet volledig dicht, waardoor de zwembadrevalidatie weer enkele dagen werd uitgesteld.
Teleurgesteld ging ik naar huis.
Ik vond het horror, het gevoel én het zicht, en gelukkig heb ik geen vrienden die de naam Michel dragen; ik zou ze nooit meer willen zien.
De dag ervoor, dinsdag, ben ik dus begonnen met de revalidatie. Vandaag, vier dagen verder, merk ik al een (heel) lichte verbetering.
Momenteel ben ik dagelijks anderhalf uur bezig met oefeningen, voorafgegaan door een massage. Omdat ik niet mag steunen, en dus ook geen kracht mag zetten, zijn de oefeningen eerder beperkt betreft intensiteit. Zo 'fiets' ik bijvoorbeeld mee op een gemotoriseerde fiets. Kwestie van de beweging in de benen te hebben, maar geen kracht te moeten uitoefenen.
Het is gek te merken dat een mens eigenlijk één schakel van spieren is. Zo krijg ik mijn knie niet meer gestrekt, terwijl ik aan de heup geopereerd ben!
Sinds donderdag kan ik wel terug zelf mijn sokken en schoenen aandoen. Als de mensen mij nu vragen: hoe gaat het met de revalidatie?, antwoord ik: goed, ik kan terug zelf mijn sokken aandoen. Soms kijken de mensen dan raar. :-)
Op donderdag waren we ook 2 weken ver. 2 weken... het lijkt wel 2 maand...
En niet doordat ik mij stierlijk zou vervelen, maar omdat ik gewoon ben dat de dagen voorbij vliegen. En omdat ik weet dat er nog heel wat weken gaan volgen.
Tenslotte dien ik nog mee te delen, dat ik mijn loopverslaving vervangen heb door een Sex-and-the-city-verslaving, en kijk ik op de woendagse trainingsavond naar 'Jambers, het leven gaat voort'.
Ik weet dat jullie allemaal jaloers zijn! :-) ;-)
Hallo , nee hoor , ik ben niet jaloers Sex en ............ is niets voor mij Jambers al helemaal niet , maar een gebroken heup nog heel veel minder Dat je nog eens cobntent zoyu zijn dat je zelf sokken en schoenen aan kan doen , dat had je zeker ook niet gedacht Het zijn wel geen loopschoenen , maar het begin is er Alle begin is moeilijk Nogmaals heel veel sterkte en nog veel meer moed en krecht en vooral ook doorzettingsvermoegn Daar zal het zeker niet aan ontbreken ;, daar ben ik zeker van Tot later Liefs , Vivianne
BeantwoordenVerwijderenHelaba,
BeantwoordenVerwijderenEen "michelleke" doen is bij deze officieel een nieuwe term in uw woordenschat ...;)
Dat het niet makkelijk ging worden, da wist je al, maar ooit ga je er de vruchten van plukken, door er nog sterker uit te komen, daar ben ik zeker van!!
Ze hebben al speciaal voor jou de Nieuwjaarsduik afgelast, dus nu ben je wel moreel verplicht om er bij de volgende bij te zijn..:D
Grtjs Peter
Ge zijt beter op de hoogte van de Oostendse activiteiten dan ik ;-)
VerwijderenJe zou haast vergeten dat we een tweede 'logé' in huis hebben: de kat Pranil. Het is een 'zij' maar dat zou je niet zeggen want ze is momenteel bezig de Oostendse katers aan het terroriseren. De arme stakker van de overburen - zijn naam is Sloeber - heeft er deze morgen weer van langs gekregen, zo erg dat hij met de staart tussen de benen (letterlijk en figuurlijk) is moeten afdruipen. Bij overmaat van ramp is hij nog gecastreerd ook, wat mss zijn gebrek aan combativiteit verklaart. Ik weet niet wie de term 'underdog' uitgevonden heeft , maar hier is eerder sprake van een 'undercat'. Heeft dat iets met revalidatie te maken? Ja, want ik denk dat we aan een karakterrevalidatie van Pranil moeten beginnen. Dat belooft! We houden u daarvan ook op de hoogte.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het ongelooflijk hoe jij alles beschrijft... Het leest zoals een bestseller! Misschien kan je van deze ambitie nu werk maken...Alhoewel de revalidatie ook veel tijd in beslag neemt en dit toch volledige prioriteit moet zijn! Katelijne het ga je goed! tot snel en 'keep on blogging'!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes van ons 3tjes
Merci! Doet plezier te lezen dat je t met plezier* leest ;-)
Verwijderen* niettegenstaande het minder plezierige onderwerp
Hey Kat,
BeantwoordenVerwijderenWow, 'tis echt geen lachertje he, zo'n revalidatie! Maar met jouw sterke mind & body geraak je d'er zeker snel door!
Keep up your courage, 'geniet' van sex & the city en jambers.. 'tis een magere troost maar voor je't weet ben je weer van hier naar daar aan't hotsen en zal het seriekes kijken al snel in een ver verleden liggen.. ;-)
Tot gauw aan't schone zee'tje!
Anne-Sophie x
Indeed, ik snap wat je bedoelt en je hebt 100% gelijk!
VerwijderenMerci!