Na een helse nacht van draaien en keren -niet te veel bij voorstellen aangezien de bewegingsradius beperkt is- met lichte koorts, was ik blij om s morgens even naar de badkamer te verhuizen. -Hoe minder een mens kan en heeft, hoe tevreden met kleine dingen-
Voor alles is er een eerste keer.
Ik vertelde de verpleegster dat ik mij niet goed voelde, ze zei me om te gaan zitten. Even (?) later werd ik wakker op de badkamervloer met 4 hoofden boven mij. Ik herinner me een enorm luid geklop in mij hoofd alsof een oude locomotief over een spoorweg raast. Nat in t zweet en steken in rechter been. Nu weet ik ook wat het is om flauw te vallen.
Om zeker te zijn dat er nix inwendig verschoven is, wordt er een controlescan van de heup genomen.
Resultaat: geen bijkomstige schade. OEF!
...maar t was wel verschieten.
Als ik dan toch per bed de ziekenhuisgangen aan t doorkruisen was, werden ineens ook enkele dexa scans genomen. Duur woord, en duur toestel ongetwijfeld, om de botdensiteit de meten. Om de zware breuk te kunnen toeschrijven aan brute pech/pure tegenslag was een controle naar osteoporose nodig. Vandaag gehoord dat er van osteoporose geen sprake is.
Een andere mogelijke oorzaak die (later) onderzocht zal worden is pathologische stressfractuur. Maar dit onderzoek is niet voor de eerste week.
Een ander geleerd woord is de 'kinetec'. Het is een toestel voor de soepelheid van de heup te verbeteren, maar dan wel op een passieve manier, tistezeggen, zelf doe je niets maar het toestel mobiliseert je heup tot op aantal ingestelde graden doordat je been op een bewegende plaat wordt gelegd. Op 90 graden (tussen buik en bovenbeen) mag ik naar huis!
Maandag kinetec op 60 en vandaag op ................. 90!!!!!
IK MAG DUS NAAR HUIS!!! :-)
Ik slaagde tevens voor de proef 'trap op en af'.
Op 2 dagen fel vooruit gegaan: van 15 min zetelzitten, naar eten aan tafel, naar anderhalf uur op een stoel. Kunnen klaarmaken in de badkamer. Op je zij liggen in bed. Eens kunnen binnenkijken in de kamer naar je. ;-)
Het zijn kleine vanzelfsprekende dingen in t gewone dagelijkse leven, maar ze maken je blij als een kind in situaties als deze. <3
Maar waar waren we gebleven...
Ah ja, dak MORGEN NAAR HUIS MAG! :-)
Zoals jullie weten verhuis ik voor een tijdje naar de Koningin der Badsteden. De zoete zonden van de pralines en alle andere vormen van chocolade zullen vervangen worden door zoete zonden in de vorm crepes suzettes en warme wafels op den dijk.
See you, folks!
Voor alles is er een eerste keer.
Ik vertelde de verpleegster dat ik mij niet goed voelde, ze zei me om te gaan zitten. Even (?) later werd ik wakker op de badkamervloer met 4 hoofden boven mij. Ik herinner me een enorm luid geklop in mij hoofd alsof een oude locomotief over een spoorweg raast. Nat in t zweet en steken in rechter been. Nu weet ik ook wat het is om flauw te vallen.
Om zeker te zijn dat er nix inwendig verschoven is, wordt er een controlescan van de heup genomen.
Resultaat: geen bijkomstige schade. OEF!
...maar t was wel verschieten.
Als ik dan toch per bed de ziekenhuisgangen aan t doorkruisen was, werden ineens ook enkele dexa scans genomen. Duur woord, en duur toestel ongetwijfeld, om de botdensiteit de meten. Om de zware breuk te kunnen toeschrijven aan brute pech/pure tegenslag was een controle naar osteoporose nodig. Vandaag gehoord dat er van osteoporose geen sprake is.
Een andere mogelijke oorzaak die (later) onderzocht zal worden is pathologische stressfractuur. Maar dit onderzoek is niet voor de eerste week.
Een ander geleerd woord is de 'kinetec'. Het is een toestel voor de soepelheid van de heup te verbeteren, maar dan wel op een passieve manier, tistezeggen, zelf doe je niets maar het toestel mobiliseert je heup tot op aantal ingestelde graden doordat je been op een bewegende plaat wordt gelegd. Op 90 graden (tussen buik en bovenbeen) mag ik naar huis!
Maandag kinetec op 60 en vandaag op ................. 90!!!!!
IK MAG DUS NAAR HUIS!!! :-)
Ik slaagde tevens voor de proef 'trap op en af'.
Op 2 dagen fel vooruit gegaan: van 15 min zetelzitten, naar eten aan tafel, naar anderhalf uur op een stoel. Kunnen klaarmaken in de badkamer. Op je zij liggen in bed. Eens kunnen binnenkijken in de kamer naar je. ;-)
Het zijn kleine vanzelfsprekende dingen in t gewone dagelijkse leven, maar ze maken je blij als een kind in situaties als deze. <3
Maar waar waren we gebleven...
Ah ja, dak MORGEN NAAR HUIS MAG! :-)
Zoals jullie weten verhuis ik voor een tijdje naar de Koningin der Badsteden. De zoete zonden van de pralines en alle andere vormen van chocolade zullen vervangen worden door zoete zonden in de vorm crepes suzettes en warme wafels op den dijk.
See you, folks!
Mooi! je bent een doorzetter een volgend strandloopje zal even moeten wachten maar ik kijk er toch al naar uit geniet ondertussen van de crêpes
BeantwoordenVerwijderenTis nu toch geen weer voor strandloopjes ;-)
VerwijderenYES, mogen we ne keer met jou gaan rondsjezen met de rolstoel op den dijk, met uw benen gehuld in MIJN joggingbroek! Ik kijk er naar uit! Houdt uwe sjaal en handschoenen maar al gereed! xox
BeantwoordenVerwijderenK moest zeggen van mijn pa da ge nog zo n doos pralinen mocht meebrengen van winkeltje in Wilsele; hij vindt die heel lekker.
Verwijderen;-)
(grapje; pralinnen genoeg momenteel!)
da is omdat ze fair trade zijn hahaha. sebiet heeft papa tas een tonneke van al die pralinen, en da's ook nog nooit gezien denk ik :-)
VerwijderenHey miss,
BeantwoordenVerwijderenleuk je idee van zo'n blog... dan gaan we je toch nog wat kunnen volgen vanuit het verre NY :-) en dan nog mijn nieuwe facebook... je gaat nog zeggen dat ik te veel van mij laat horen :-)
greetz!
Begint al maar stillekes uw FB-profiel aan te maken ;-)
VerwijderenWaw, wat een vooruitgang, super zeg!! Doe zo voort niet opgeven!!!
BeantwoordenVerwijderenHallo Katelijne,
BeantwoordenVerwijderenEen nieuwe blogger meldt zich aan op de site...
"Blog"...nooit nagedacht over het woord...maar nu weet ik wat er mee bedoeld wordt..."blijf lopen of ge-valt" :-)
Hoe snel het allemaal niet kan gaan...kerngezond zijn en dan plots in de patatten zitten...maar evenzeer de fase van herstel ingaan en dagelijks vooruitgang merken.
Dat lees ik nu ook in jouw verhaal! Helemaal plat liggen en dan met de nodige dosis overtuiging, een vat vol positivisme, de steun van familie en vrienden om je heen elke dag weer een "nu nog figuurlijk" stapje zetten richting de "oude" Katelijne.
Ik weet zeker dat je er weer snel bovenop zal komen...wat afleiding, de gezonde zeelucht, lang uitslapen, goeie muziek beluisteren, een patéke op den dijk op tijd en stond... - ne mens zou nog express gaan vallen - en binnen de korste keren sta je er weer en maal je alweer je rondjes op de finse piste.
Hou de moed erin en kijk vooral niet achterom maar vooruit!
Tot de volgende blog.
Gette
Merci Gette!
VerwijderenOndertussen ook den 'boek' van den Theo gelezen - k heb tijd voor de gekste dingen eerst - en ontdekt dat gij nu eigenlijk nen BV zijt :-P
Katelijne,
BeantwoordenVerwijderenAl een chance da ge direct met de top best sellers begint...hoogstaande literatuur verdient alle aandacht.
Ik nen BV? Waar heb je dat vandaan...ik ben een bescheiden hardwerkend Vlaming zonder BV-ambities :-)
Hoe is't met de moral? Ik weet zeker dat als je naar Paul Jambers kijkt - 20 jaar later - je doorzettingsvermogen geen grenzen meer kent...waarschijnlijk heb je dat 20 jaar geleden - gezien je jeugdige leeftijd - allemaal niet mogen beleven...maar voor mij is het een fantastisch nostalgisch moment :-)
Groetjes,
Gette